zondag 26 november 2017

Gambia

De inkopen zijn weer gedaan. Vanmorgen, het is vandaag trouwens zaterdag 25 november, zijn we met de taxi naar Serrekunda geweest om de laatste verse zaken aan te schaffen. We gaan langs het supermarktje, eerst naar de bank voor wat cash geld overigens en na de supermarkt naar ons groentevrouwtje bij het stoplicht. Ze is vanzelfsprekend weer blij om ons te zien. Zeker omdat ze goed aan ons verdient, maar we hebben ook sterk de indruk dat ze het echt leuk vindt om ons te zien en te spreken.
 
Terug op de boot stouwen we alles onderin de boot. Tenminste, Monique doet dat dit keer alleen. Ik plof op bed. Aso natuurlijk, maar ik moet echt bijkomen van deze rit. De reden hiervoor is dat ik eergisteren plotseling een niersteenaanval heb gekregen. Wie dat zelf ook eens is overkomen, hoef ik verder niks te vertellen. En voor diegenen die dat nog nooit is overkomen.......wees blij! Op het moment dat ik dit stukje schrijf is alles schijnbaar weer rustig en als dat zo blijft vertrekken we maandag richting het westen. Naar Suriname wel te verstaan. Best spannend natuurlijk, maar we vertrouwen erop dat we goed voorbereid zijn en dat de boot dat ook is.

Afgelopen weken zijn heel intensief, maar toch ook heerlijk rustgevend geweest. Intensief door de warmte, luchtvochtigheid en alle indrukken op de Gambiarivier. Na ons inklaren in Banjul zijn we een paar dagen bij Lamin Lodge gaan liggen. Een vertrouwde plek voor ons, immers 22 jaar geleden waren we hier ook. Heel veel is er niet veranderd. Peter, de Duitser die hier 36 jaar geleden is aan komen varen, zwaait nog steeds de scepter. Schijnbaar totaal uitgeblust, nu hij al 75 jaar is, heeft hij ongemerkt alle touwtjes nog stevig in handen. Wat heeft deze man hier veel meegemaakt. Dit soort mensen houden wij van.



Bij Lamin Lodge moet je je eten of drankje wel in de gaten houden. Er zijn altijd kapers op de kust.
Samen met de bemanning van de Dutch en de Alutia genieten we van een paar heerlijke ontspannen dagen en het goede eten bij Lamin Lodge.

Na Lamin Lodge zijn we de rivier opgevaren. Weinig zeilen helaas, vanwege te weinig en tegenwind. Dat doet niks af aan de prachtige omgeving. 
James Island

 
Aan het begin van de rivier zien we regelmatig rivierdolfijnen.
De eerste nacht ankeren we op de Sami kreek en beleven we een nachtelijk avontuur met een visser . Hij heeft die avond, als wij al op bed liggen, blijkbaar zijn net te dicht bij de boot neergelegd en als het tij draait drijft onze boot over het net. Met als gevolg dat het om onze ankerketting draait. De visser komt meteen aanvaren in zijn piroque en probeert het net net los te krijgen. Dat blijkt een klus van twee uur te worden. Hij biedt ons nog zijn gevangen krabben aan voor het ongemak, die we vanzelfsprekend weigeren. Totaal vermoeid van de inspanningen neemt hij afscheid en biedt nogmaals, totaal overbodig zijn verontschuldigingen aan. Ook dit is weer een goede les voor ons; niet in de buurt van welke visser dan ook ankeren. Ligt er nu geen net, dan ligt het er misschien een uurtje later wel.





De volgende morgen varen we naar de Mandorikreek. Van horen zeggen een echte vogelkreek met honderden vogels in alle soorten en maten. Niks is teveel gezegd. Een uitspraak die wij twintig jaar geleden voor het eerst op de Rio Dulce hoorden in Guatemala, komt meteen in ons boven; "this is out of this world". Na de tweede bocht veranderd het landschap in een sprookjesachtige omgeving. Aan stuurboordwal dichte mangrovebegroeiing en aan bakboord een soort wetlands met grassen, restanten van dode bomen, tientallen kleine kreekjes die op de hoofdkreek uitkomen en eveneens tientallen vogels. 

gambia1711 V0990099 00 00 00 000

Momento360 | View and share your 360 photos and 360 videos, on the web and in VR


 
 
 
 
 




















 
Van pelikaan tot ijsvogels en van ooievaars tot papegaaien. Ze zijn er allemaal en dat willen de meesten laten horen ook. De een nog luider dan de andere. Wij genieten met volle teugen en ontdekken steeds meer soorten . Kortom we promoveren deze kreek tot onze favoriete kreek. Op de terugweg gaan we hier nogmaals langs. We maken hier honderden foto's. Niet alleen van de vogels, maar ook vanuit de mast en de dinghy maken we foto's van De Liefde in deze onvergetelijke omgeving.




 
 
 
 
 
De dagen erna varen we eigenlijk heel vlot naar Georgetown. Hier op de rivier heb je heel lang het tij mee, als deze gunstig valt. En dan vaar je zomaar moeiteloos zeven knopen. Halverwege de rivier wordt er een nieuwe brug gebouwd over de Gambiarivier. Voor ons zeilers zeker geen vooruitgang omdat de doorvaarthoogte "slechts" 16,50 meter gaat worden. Te weinig voor de meeste zeiljachten die hier komen en dus zal het mooiste gedeelte van de rivier voor de grotere schepen vanaf volgend jaar afgesloten worden. Voor de Senegalezen die hier vanaf respectievelijk het noorden of zuiden naar de andere kant van de rivier willen om naar de andere zijde van Senegal te gaan is het zeker een vooruitgang. Nu gaat dat met een langzame veerdienst met lange wachttijden. Voor de Gambianen hier bij de pont is het daarentegen ook geen vooruitgang. De pontschipper en -medewerkers, de marktkooplui en dergelijke moeten op zoek naar een andere broodwinning. Nu stopt hier nog iedereen. Straks raast het verkeer voorbij.
 
Na de brug, waarvan overigens nu alleen nog maar een deel van de pijlers klaar is, veranderd de omgeving langzaam. Het water wordt zoet en de vegetatie past zich daarop aan. Eerst worden de mangroven hoger, maar steeds vaker vallen er gaten in de mangroven en kan je de grote rijstvelden erachter zien. De rijstvelden kunnen hier makkelijk vanaf de rivier van water worden voorzien. De mangroven maken plaats voor vele soorten palmen en andere begroeiing. Ook worden we meer en meer vanuit de bomen toegeschreeuwd door verschillende soorten apen. Slingerend van boom naar boom wordt duidelijk gemaakt dat we voor hen indringers zijn. 
  
 
We redden twee kleine vogeltjes uit de rivier. Na een uurtje zijn ze opgedroogd en vliegen ze vrolijk verder.
 
We ontdekken een dubbelganger van Eddy Murphy.

gambia V0820082 00 00 00 000 (1)

Momento360 | View and share your 360 photos and 360 videos, on the web and in VR

Als het rivierwater zoeter wordt, zien we regelmatig nijlpaarden.
Dit geldt niet voor de inwoners van de dorpjes die we bezoeken of langs varen. Iedere keer worden we enthousiast toegezwaaid en loopt het hele dorp uit als ze ons zien. We bezoeken twee schooltjes om wat schoolspullen te doneren. Die zijn hier heel hard nodig. De kinderen op het schooltje bij Carrols Wharf op de noordoever van de Gambiarivier beleven de dag van hun leven en zijn onwaarschijnlijk dankbaar. De meest elementaire zaken zijn hier gewoon niet. Schriften, pennen, potloden en zelfs bordkrijt is een enorm tekort aan. Maar ook spelmateriaal, zoals ballen en springtouwen voor tijdens de gymuren of in de pauze is er gewoon niet. Hierbij dus meteen een oproep aan iedereen die nog eens naar Gambia gaat. Als het even kan, koop deze spullen dan in Gambia zelf. In Serrekunda is alles te koop. Voor wie met de boot is, vaar langs een paar dorpjes en voor diegene die hier voor een strandvakantie naar toe komt, huur een busje naar het binnenland en geef de kinderen en zelfs de onderwijzers de dag van hun leven.









 
Op de terugweg vanaf Georgetown, waar we niet verder kunnen vanwege een hoogspanningskabel over de rivier, gaan we ook nog langs twee toeristenlodges. Het contact is leuk, maar het eten valt ons helaas wat tegen. Niet dat we te veel verwachten, maar we zijn waarschijnlijk een beetje verwend door het goede eten bij Lamin Lodge. En dat is de plek waar we nu ook weer liggen. We genieten hier van de ontspannen sfeer en doen wat laatste klussen voor we hier ankerop gaan en vertrekken voor de overtocht naar Suriname.



 
Thierry van de Vive la Vie maakt heerlijke crepes voor ons.
Femmie gaat nog steeds als een speer met school.
Tijdens de overtocht gaan we proberen om weer elke dag een kort berichtje op het blog te plaatsen met onze belevenissen. Dan helaas zonder foto's, maar die beelden zetten we online zodra we in Suriname een internetverbinding hebben gevonden.

2 opmerkingen:

  1. heerlijk om te lezen en de mooie foto's. Beetje mee genieten met jullie! Veilige reis naar Suriname. Groetjes uit een met sneeuw bedekt BM

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sweet memories. Je reisverslag en foto's brengen ons even weer terug naar een van de mooiste plekken die wij bezocht hebben tijdens onze wereldreis. En inderdaad in 9 jaar is hier weinig veranderd. Goede en vooral veilig oversteek naar
    SURINAME. CHRISTIEN EN Diederique www.rondje zeilen.com

    BeantwoordenVerwijderen