Lezardrieux is een heel mooi authentiek dorpje aan de rivier. Door het mooie weer lijkt alles uiteraard nog mooier. De binnenhaven ligt achter een drempel die bij laagwater 5 meter droog valt. Als je daar ligt moet je de lichten (rood of groen) dus echt respecteren. Vanaf de binnenhaven loop je via een ligt hellende weg naar het centrum van het stadje. In het centrum bekijken we uiteraard de kerk en lopen daarna door de winkelstraat en doen wat booedschappen bij de boulangerie en de boucherie. Ons valt op dat het brood hier erg goedkoop is, maar de slager daarentegen is behoorlijk aan de prijs. Ook tijdens de verdere reis zien we dit verschil. Aan het einde van het dorp is een strandje waar de inwoners veel gebruik van maken. Op de terugweg naar de boot, halen we uiteraard nog een ijsje. De rest van de dag genieten we van het weer en de prachtige omgeving.
Dag 14 (18 juli 2014)
Vandaag vertrekken we weer uit Lezardrieux en gaan op weg naar Binic. Met een licht briesje zeilen we de rivier af richting zee. Daar gaan we stuurboord uit, nadat we de ondiepte die hier voor de kust ligt voldoende vrij hebben gevaren. Het is een prachtige tocht langs de kust. Net voor Binic ligt Saint-Quay-Portrieux met een prachtige marina. We besluiten toch door te varen naar Binic en komen daar rond hoogwater aan. De diepte komt niet onder de 5 meter en dus kunnen we meteen naar binnen over de drempel. We liggen aan langs de boulevard. Wat opvalt is de harde muziek vanaf het strand. Wat blijkt, er is een jeugdstrandvoetbaltournooi. Ach een beetje reuring is zo op zijn tijd ook wel aardig. De havenmeester is zeer vriendelijk, het havengeld iets minder, maar we klagen niet...... In de avond eten we een pizza bij de lokale pizzeria. Op de terugweg vermaken we ons nog bij een dansgroepje van oudere Bretonse jongeren. Ach, ze zullen bij ons ook wel lachen om de klompendansers tijdens de vele braderieën.
Dag 15 (19 juli 2014)
Na een warme nacht en een heerlijk ontbijt on de kuip maken we een wandeling rond het stadje. Door het hoogteverschil en de warmte wordt het wel een inspannend geheel. De huizen langs de rand van Binic zijn vooral groot te noemen. De meeste goed onderhouden, maar sommige zijn al langer niet of nauwelijks onderhouden en zijn vaak te koop. Qua omgeving kan je hier best prettig wonen overigens. In de middag lopen we vanaf het enorme strand, het is laagwater, naar de haven die nu helemaal drooggevallen is.
Bij de haveningang is het nu minstens 4 meter drooggevallen. Blijft een merkwaardig fenomeen.
Dag 16 (20 juli 2014)
St. Cast is het doel van vandaag. De windrichting is goed en we zeilen "met een knik in de schoot" richting het oosten. Onderweg zien we een aantal keer een bruinvis, maar grote dolfijnen hebben we helaas nog niet kunnen spotten. St. Cast ligt ten zuiden van Cap Frehel die we dus eerst moeten ronden.
Op de kaap zelf staan tientallen mensen te kijken. Ook varen hier meerdere rondvaartboten rond om de toeristen de kaap te tonen. Na Fort La Latte zien we St. Cast liggen. We besluiten om hier voor anker te gaan in de baai. Uiteraard berekenen we eerst welke diepte er overblijft als het laagwater is. Ons anker ligt weer meteen als een huis. Met voldoende ketting, ook voor als het weer hoogwater wordt, liggen we op een heerlijke rustige plek. Veel meerboeien van lokale schippers om ons heen.
Dag 17 (21 juli 2014)
In de avond en nacht merken we echter dat we helemaal niet zo rustig liggen. De deining komt flink om de hoek zetten. Nu is dat normaal niet zo'n probleem. Je ligt door de wind immers toch met de boeg richting de binnenkomende deining. Hier is dat door de stroming niet zo. Omdat de stroming zo sterk is dat we niet meer in de wind, maar dwars op de wind liggen, rollen we flink. Dus besluiten we rond een uur of 8 om maar te vertrekken. Op naar onze autopilot display. Die zou nu wel ongeveer aangekomen moeten zijn in St. Malo. Het korte tochtje verloopt voorspoedig. Wel passeert de Condor veerboot in de aanloop naar St. Malo op korte afstand. Wat een herrie maken die dingen. In de aanloop is het nog wel goed oppassen. Links en rechts naast de vaargeul liggen hier gemene rotspunten die we liever niet van te dichtbij bekijken. In St. Malo aangekomen pikken we een meerboei op voor de sluis. De sluis draait pas over een paar uur. Met uitzicht op de "oude" stad lig je hier niet verkeerd. In de pilot wordt aangegeven dat er stewards zijn in de sluis om te helpen. Dit lijkt ons wat overdreven. Het is niet echt druk en een sluisje meer of minder...... Inderdaad zo'n 2 uur voor hoogwater gaat de sluis open en kunnen we naar binnen. Nu wordt duidelijk waarom er stewards op de kade staan. In de kademuur van de sluis is geen enkele mogelijkheid om een landvast vast te maken. Geen gaten met stalen kruizen, geen bolders niks. Alleen een 6 meter hoge muur links en rechts. De stewards gooien een dunne lijn naar de boot en wij willen de boot daarmee vastmaken. Dat is niet de bedoeling. We moeten onze landvasten aan de dunnen lijnen vastmaken en de stewards hijsen deze dan naar boven om ze vervolgens op de kade vast te leggen. O.k. zo kan het ook. Nadat we geschut zijn gaan we bakboord uit en kunnen op aanwijzen van de havenmeester aan de lange kade aanleggen. Vlakbij de oude stadsmuur. Wat een mooi plekje. Meteen lopen we naar het havenkantoor om te vragen of ons pakje is aangekomen. Dat is niet het geval. Ach we zijn er maar net en blijven hier toch nog wel een dag of twee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten