zaterdag 29 augustus 2015

Femö

Het is 5 augustus en vandaag gaan we naar een van de pareltjes in Denemarken. Tenminste dat is wat de pilot ons doet beloven.

Het weer is helemaal tot rust gekomen en we zetten de zeilen al in het haventje van Hesnæs. De eerste paar mijl is in ieder geval bezeild. We zeilen richting de Gronsund. Dit is het vaarwater tussen de eilanden Mön en Falster
Daar moeten we de vaargeul goed aanhouden. Links en rechts naast de geul is het erg ondiep. Helaas is het vanaf hier niet meer bezeild. We varen langs het haventje Harbolle waar we twee jaar geleden zijn geweest. Nadat we de tweede brug zijn gepasseerd, wordt het vaarwater weer breder. De zeilen kunnen weer worden gezet en met een ruime bocht om de ondieptes komen we rond drie uur aan bij het geultje naar de haven van Femö. Niet voordat we de plaatselijke veerboot netjes voor hebben laten gaan. In de kaart kunnen we duidelijk zien dat het hier allemaal niet zo ruim bemeten is. Eenmaal in het haventje blijkt dit helemaal te kloppen. Bij de "reservekade" voor de veerboot vinden we op aanwijzing van iemand die er blijkbaar verstand van heeft een mooi plekje. Natuurlijk steken we weer een flink stuk buiten de kade, maar dat zijn we inmiddels gewend. Om de hoek ligt het inmiddels twee dik. We hoeven dus niet bang te zijn dat we worden aangevaren.
In het hele kleine supermarktje doen we wat inkopen en huren meteen fietsen om het eiland te verkennen. Omdat het inmiddels vier uur in de middag is krijgen we de fietsen mee voor een heel klein prijsje. Na enkele honderden meters op de fiets, blijkt niets teveel gezegd door de auteur van de pilot. Wat een fantastisch eiland met prachtige goudgele korenvelden in een licht glooiend landschap. Werkelijk prachtig. 




De fietsverhuurder heeft ons een paar tips met mooie plekken gegeven voor we vertrokken. Na de korenvelden komen we aan de oostzijde van het eiland. Hier is het water heel ondiep en volgens de fietsverhuurder heerlijk warm. Femmie is niet te houden en wil bij de eerste steiger meteen het water in. Ze ontdekt echter dat hier meer mensen zijn. Niks bijzonders natuurlijk, ware het niet dat deze mensen geheel ontkleed zijn, en dat is toch een beetje schrikken voor een 11 jarige. Eh, hier is het naaktstrand, we gaan even verderop kijken en laten de ontklede zonaanbidders met rust. Had ik al gezegd dat wij geen naturisten zijn? 
Even verderop vinden we een prachtige plek waar Femmie meteen het water in rent. Het water is azuurblauw alsof je ergens aan de Middellandse Zee bent. 





Na de zwempartij fietsen we verder richting de zuidpunt van het eiland. Ook daar is het weer van een niet te beschrijven schoonheid. Vanaf de kust ligt hier een rif in het water. We lopen langs het steeds smaller wordende strandje. Iets verder is er geen strandje meer en lopen we in het ondiepe water nog een stukje verder. Het water is kristalhelder en je kunt de garnaaltjes en kleine visjes zo zien zwemmen. 
Terug bij de fietsen stappen we op en leggen het laatste stukje af richting het haventje. We hebben er van genoten en ter afsluiting halen we nog een ijsje bij een ouder stel met een klein kioskje. Helaas vallen de ijsjes een beetje tegen en dus lopen we nog even naar de kleine supermarkt zodat we de dag goed kunnen afsluiten ..........met een lekker ijsje.

dinsdag 4 augustus 2015

Naar Denemarken

Met de spreekwoordelijke pijn in ons hart verlaten we vandaag Zweden. We hebben er enorm van genoten. Vandaag steken we over van Ystad naar Hesnæs. De afgelopen dagen was het steeds windstil en hebben we de vele Nederlanders doe op de motor richting Denemarken vertrokken toch een beetje vreemd aangekeken. Vandaag staat er een heerlijk windje uit het oosten en dus lijkt de hele tocht bezeild. Nadat de zeilen staan blijkt de wind meer van achteren in te komen. 




We bomen de genua uit en zetten de bulletalie op giek. Alles staat vast en we gaan als een speer. Het zicht is niet heel erg goed. We zien de kliffen van Klint Mön dan ook pas na uren varen. Maar dan is het is ook prachtig. We zien de mensen onder de klif op het strand lopen. Door de hoogte van de klif lijken ze hele kleine poppetjes.

Tijdens de oversteek hebben we bijna geen enkel schip gezien, buiten de gebruikelijke ferries. Nu wordt het een stuk drukker. Na de klif duiken vrijwel alle zeilboten de haven van Klintholm binnen. Wij zijn daar twee jaar geleden al geweest en vonden de haven niet echt heel bijzonder. Wij varen door naar Hesnæs, een kleine 15 mijl verder. De wind is wat geruimd en dus zeilen we met een heerlijke bakstagwind naar het dorpje met de rietengedekte huizen. Als we het haventje naderen letten we goed op voor de vissersnetten die hier vaak langs de kust staan. In de haven vinden we een mooi plekje aan de kade annex golfbreker. We maken meteen een heerlijke wandeling door het dorp en het omliggende beukenbos. Het "is hier weer fantastisch"! De huizen waarvan niet alleen het dak maar ook de muren rietgedekt (isolatie) zijn, zien er werkelijk prachtig uit. 



Als we weer terug zijn in de haven leggen we twee extra lijnen naar de wal. Volgens de laatste verwachtingen kan er vanavond een flink onweerscomplex over trekken. Om zeven uur komt de havenmeester langs en bevestigt de weersverwachtingen die wij al via internet hadden ontvangen. Ook hij geeft aan dat er in korte tijd veel regen kan vallen. De kuiptent hebben we inmiddels opgezet. Korte tijd later wordt het flink donker en barst de bui los. Het waait eventjes flink en de regen komt met bakken uit de hemel. Gelukkig geen extreme omstandigheden en alles blijft netjes heel. Ook bij de rest van de schepen om ons heen.

Als we naar bed gaan is de rust weergekeerd. De planning voor morgen is om naar Hanö te varen. Ik zeg bewust geen zeilen want de wind zal in het smalle vaarwater hoogstwaarschijnlijk pal tegen zijn.

maandag 3 augustus 2015

Museumdagje Ystad

Vandaag zijn we weer het stadje in geweest en hebben onder andere het kunstmuseum bezocht.

Maar niet nadat we van een heerlijke ochtend in de zon hebben genoten.


 Kunstmuseum Ystad:


 Een halsketting van eierschalen, parels en gouddraad.

 Een leren jurk met honderden identieke kokertjes op de schouders en heupen.

 Borduurwerk met als afmetingen 7 bij 10 centimeter. Als je op de foto klikt zie je de details.


 Halketting (boa) en ring van zilveren kokertjes.

 Halsketting van zilveren oogjes.

 Sculptuur van klei, handgevormd.


 Jurk van glasscherven.

 Schoenen van zijde, zwart staal en met naalden aan elkaar bevestigd.

Zilveren schaaltjes, gevormd uit honderden zilveren oogjes.

Ystad

Het is 31 juli en vandaag is Ystad het doel. De wind is inmiddels gedraaid en de koers is bezeild. De verwachting is wel dat de wind wat gaat krimpen en dus kiezen we ervoor om het eerste deel wat hoger te varen. De verwachting komt uit en zo kunnen we langzamerhand wat afvallen en blijft alles bezeild. We realiseren we ons dat we straks de hoek om moeten bij de zuidpunt van Zweden. Daar zal de wind dan pal tegen worden. Omdat de windmeter inmiddels regelmatig tegen de 25 knopen over dek aangeeft, besluiten we Simrishamn aan te lopen en pas morgen door te varen naar Ystad.

We zijn de havenmond net voorbij en dus gaan we overstag en varen een paar minuten later naar binnen. Aan het einde van de bezoekerssteiger is nog een meter of 13 vrij. De Liefde is een stukje langer, maar toch kiezen we ervoor om hier aan te leggen. Er is immers geen andere plek te zien. Er liggen hier veel Nederlanders. Sinds Kalmar worden het er steeds meer. De haven vinden we eigenlijk helemaal niks. Er is een betaalautomaat en geen bemand havenkantoor. Het stadje is eigenlijk ook niet veel. Een grote grijze Duitse golf toeristen loopt er wel rond. Bij de bakkerij doen we een bakkie en om ons heen zien we alleen maar 70 plussers en bijna net zoveel rollators. We hebben we ook wel weer lol om.

De volgende dag vertrekken we niet zo heel vroeg uit Simrishamn. Dit omdat ook nu weer de verwachting is dat de wind gaat draaien. Vandaag juist in ons voordeel. En dus gooien we rond tien uur los en zeilen naar de zuidpunt van Zweden. Als de wind inderdaad gaat draaien, moet even de motor bij. Na de rond van de kaap kan als snel de motor weer uit en zeil we, eerst hoog aan de wind en later met een knik in de schoot het laatste stuk naar Ystad. Via de marifoon horen we nog Nederlanders die twijfelen of ze Ystad wel aan moeten lopen in verband met de verwachtte drukte. Dit blijkt enorm mee te vallen. We vinden een mooie plek aan de kade en in de haven is nog wel plek voor minimaal een dertigtal schepen. Twee jaar geleden toen we hier ook waren, was het een stuk drukker. Inmiddels is de zon gaan schijnen en ook de temperatuur wordt al wat beter. De verwachting is dat de komende week toch echt de zomer gaat beginnen.

In de avond laten we onze keuze vallen op een Thais restaurant. Monique en Femmie zijn er niet helemaal gerust op, maar het blijkt een goed restaurant waar de scherpte van de gerechten meevalt. Wel zijn de porties fors te noemen. Het voorgerecht blijkt achteraf niet nodig te zijn. Van het hoofdgerecht laten we allemaal een flink deel staan. We kunnen er niks aan doen.



Na een heerlijke nachtrust worden we wakker met een stralend zonnetje en de korte broek kan meteen aan. Dat is echt lang geleden. We doen wat boodschappen bij de super en komen er achter dat alle andere winkels gesloten zijn. Het is zondag (2 augustus).
Morgen blijven we, bij gebrek aan wind, waarschijnlijk ook nog een dagje in Ystad om dan dinsdag richting Denemarken te vertrekken.

Naar Hanö

We vertrekken om half zeven uit Karlskrona. Dit heeft twee redenen. De eerste is de belangrijkste. In de scheren bij Karlskrona liggen verschillende bruggen tussen de eilanden. Daar kunnen we allemaal niet onderdoor. Maar één brug is een draaibrug en deze draait op elke heel uur en de eerste keer om acht uur. Die opening willen we halen, en omdat de vaartijd ruim een uur is, vertrekken we om half zeven. De tweede reden is wat minder fijn. We hebben gistermiddag twee schepen langszij gekregen. Geen enkel probleem natuurlijk, maar als ze bij ons aan boord een lijn losgooien omdat ze vinden dat hun lijn op de kikker moet, dan vinden wij dat wel een probleem. Oh, ik dacht die lijn (spring) is nergens voor nodig en dus gooi ik 'm maar los. Daarna vragen wij of de derde boot een lijntje naar de wal wil leggen in verband met de wind. En dat vinden ze dan weer niet nodig, omdat ze dat in Denemarken, daar komen de heren vandaan, nooit doen. En dus delen wij de heren mede dat wij de volgende morgen graag om half zeven willen vertrekken. Dat vinden ze natuurlijk niet zo fijn.

De twee boten langszij gooien de volgende morgen om zes uur los en varen uit de haven bakboord uit. Dat is mooi want wij gaan de andere kant op. Als wij om half zeven losgooien en de haven uitvaren komen de twee buren ineens van de bakboordzijde weer aanvaren. Blijkbaar hebben ze gewacht om te kijken of we wel echt om half zeven weg zouden gaan. Wat een #@$%#&. Even verderop varen ze richting het zeegat waar wij voor de route door de scheren kiezen.

Na ruim een uur komen we bij de draaibrug. Het is net kwart voor acht geweest en dus wachten we even. Op de achtergrond zien we nog meer schepen aankomen voor deze eerste opening.


Na de opening gaat het op de motor verder, er is helaas vrijwel geen wind en de wind die er staat is pal tegen, richting Hanö. De trip gaat voorspoedig en al snel ronden we de noordzijde van Hanö.



 En ruim anderhalve mijl verder varen we de haven binnen.

Daar vinden een plek langszij een nieuwe Hallberg Rassy 55. De eigenaar is een Chileen en vaart het schip in de komende jaren richting Chili. Hij wil ook het een en ander van Nederland weten en welke plekken mooi zijn om aan te doen. Ook hebben we het nog even over SY Duende die nog niet zo lang geleden, na de ronding van Kaap Hoorn, een tijd door de archipel van Chili zijn gevaren en over Valdivia waar hun dochter is geboren. Na anderhalf uur vertrekken ze en gaan richting Karlskorna.

Nadat wij aan de kade aangelegd hebben, komt er een prachtige klassieke Swede55 bij ons langszij onder Finse vlag. Nadat zij een beetje scheef aan ons vastliggen, doen we een rondwandeling over het eiland. Het is er echt prachtig. Helaas zien we geen herten, die hier in grote getallen aanwezig zouden moeten zijn. Bewijs in de vorm van flink wat "deer droppings" zien we wel.





Als we terug zijn in de haven, genieten we nogmaals van het overheerlijke ijs hier. Terug op de boot komt korte tijd later de havenmeester aanlopen met zijn hulpje. Hij vraagt wat onze lengte is en meldt dat het havengeld 320 SEK is. Niet weinig voor Zweedse begrippen, maar je krijgt er dan ook een mooi eiland "gratis" bij moet je maar denken. Als ik binnen de portemonnee gepakt heb, is de buurman (die van de 55 voets klassieke Swede) al bij de havenmeester. Ik hoor nog net dat hij 260 SEK moet afrekenen. Hé, dat is veemd, 55 voet is toch echt meer dan net geen 53 voet, en toch is het havengeld minder. Ik vraag dus enigszins verbaasd waarom de buurman minder hoeft af te rekenen. Nou, omdat die boot kleiner is zegt de havenmeester doodleuk. Nu is het klassiek gelijnde schip een stuk smaller en lager dan het onze, maar korter is ze zeker niet. En het havengeld wordt hier op lengte en niet op breedte of vierkante meter afgerekend. Ik zeg dus dat onze buurman langer is en dat ik op die grond dus weiger meer te betalen. De havenmeester erkend zijn fout en geeft de pinautomaat nogmaals in mijn handen zodat ik kan betalen. Maar wat zie ik tot mijn verbazing, hij heeft toch gewoon weer 320 SEK op de automaat ingegeven in plaats van de door mij verwachtte 260 SEK. En dus trek ik mijn pinpas uit de automaat en zeg dat dit niet de bedoeling is. Dan moet je maar vertrekken zegt hij lachend. Ik vraag of het hier soms gebruikelijk is dat Scandinaviërs minder betalen dan "buitenlanders". Hij zegt dat hij dat normaal?? niet doet. Dus vraag ik de buurman, we hebben sinds hij langszij ligt heel leuk contact, of hij even wil bemiddelen. De buurman meldt dat het normaal is dat smallere schepen minder betalen en steunt de havenmeester gewoon. De havenmeester zegt dat hij de buurman het verschil bij zal laten betalen. Via een doorzichtig toneelstukje, waarbij de havenmeester zegt dat de buurman zo het verschil weer op kan komen halen op het havenkantoor (na enkele weken Zweden versta je inmiddels het een en ander), wordt het verschil door de buurman bijgepast. Ik geef aan onder protest te betalen en dat ik de gang van zaken heel merkwaardig vind.

Zo, dat is er uit. Ondanks deze wel heel vreemde ervaring vind we het eiland nog steeds prachtig. De volgende morgen vertrekken we richting Ystad.

zondag 2 augustus 2015

Kristianopel

Het is alweer 27 juli en we gaan op weg naar Kristianopel. Dit blijft toch een pareltje hier in de Kalmarsund (het water tussen het vasteland en het eiland Öland). Met een beetje smokkelen, het eerste rak staat de motor bij om hoogte te winnen, zeilen we het hele stuk naar Kristianopel. 

Minoes een dutje, schipper doet mee....


Als we het haventje binnenlopen, staat de karakteristieke havenmeester ons al op te wachten. We krijgen hetzelfde plekje toegewezen als twee jaar geleden. Als we de boot keren en nog een keer naar de wal kijken, weten we niet wat we zien. Bijna letterlijk het hele dorp komt naar ons kijken om te zien hoe we aanleggen. Het is werkelijk heel merkwaardig wat een bezienswaardigheid wij blijken te zijn.

Naast het plein speelt een eenmansband de traditionele evergreens, die je op vrijwel iedere bruiloft hoort. Vooral countrymuziek is populair. Laten we het er op houden dat we wel eens betere bands en ook eenmansbands hebben gehoord.

Tot onze verbazing is de haven niet helemaal vol. De havenmeester is na onze komst meteen vertrokken. De volgende morgen gaan we afrekenen. Net als twee jaar geleden is de alcoholkegel bij de gebochelde havenmeester al van ver waar te nemen. Het blijft een heel vreemd type. Vandaag is het wasdag. Het lukt ons om alle was weg te werken in de wasmachine en -droger in de haven.

Die avond trekken we de boot alvast wat van de kant en hijsen de bijboot in de davits. Als we naar bed gaan, roept Monique ineens; we zijn de laatste was vergeten uit de droger te halen. Eh, de boot ligt al te ver van kant om over te stappen. Dus moet de bijboot weer naar beneden en kan ik overstappen om de laatste onderbroeken e.d. op te halen.

Woensdag de 29e gaan we weer richting het zuiden. De planning is Hanö. Echter als we bij de scheren van Karlskrona komen blijkt er nog veel deining te staan van de dag ervoor toen er veel wind stond. We besluiten naar Karlskrona te gaan, ongeveer zeven mijl verder door de scheren. Bij de aanloop roepen we nog even via de marifoon een ferry van Stena Lines op om af te spreken hoe we elkaar passeren. De stuurman/kapitein bedankt ons voor de oproep en wij lopen daarna probleemloos Karlskrona binnen. De haven is erg vol. We leggen naast een aluminium zeiljacht aan. De Duitse schipper zegt over twee uurtjes we te gaan. Wij vinden dat prima, dan hebben we meteen een plekje aan de kade. De schipper houdt woord en nadat we weer vastliggen, lopen we naar het stadscentrum. Daar vinden de voorbereidingen plaats voor een groot popconcert. We doen wat inkopen en lopen terug naar de boot. En passant ontdekken we dat de kappers hier nog lang niet uitgestorven zijn. We tellen er zeker tien in het stukje tussen de stad en de haven.

Morgen vertrekken we dan toch echt naar Hanö. We hebben er al veel over gelezen en zijn dan ook vol verwachting.