donderdag 12 april 2018

Turks and Caicos - Bahama’s

Om de voortgang er een beetje in te houden, vertrekken we op 9 april richting de Bahama’s. Voortgang omdat we best een tijdje op de Bahama’s willen blijven, maar ook nog een deel van de oostkust van de Verenigde Staten.

Eerst maar eens uitklaren op de Turks and Caicos. Dit verloopt niet heel soepel. Volgens de pilot kunnen we bij de haven uitklaren. Als we voor de kust ankeren en met de dinghy naar de “marina” varen ontdekken we dat het kantoor van immigrations alleen op afroep bezet is. We spreken af voor de volgende morgen. Omdat de verwachte windshift al eerder in de nacht komt, besluiten we toch maar te vertrekken. We liggen nu immers aan lagerwal en in de volle deining. Niet fijn en te link, vinden wij. We proberen bij een volgend eilandje nogmaals om uit te klaren. Ook hier is deze mogelijkheid sinds de orkanen komen te vervallen. Na kort overleg besluiten we om te vertrekken zonder uitklaringsstempel.




De overtocht verloopt soepel en snel. We navigeren in de nacht tussen de zuidelijke eilanden van de Bahama’s door. Halverwege de nacht komen we een motorschip tegen met heel merkwaardige navigatieverlichting. Het schip ligt op tegenliggende koers, maar zelfs als het schip gepasseerd is en volledig achter ons vaart, zien we nog de groene en rode navigatieverlichting. Nogal verwarrend dus.

We zetten koers naar Clarence Town op Long Island. Volgens de pilot de eerste plek waar we in kunnen klaren. Het is al wat later op de middag als we het anker laten vallen. We besluiten meteen naar de kant te gaan om in te klaren. Maar wat blijkt, ook hier is er geen mogelijkheid om in te klaren. Van de havenmeester horen we dat het geen probleem is als we een nachtje blijven liggen en pas inklaren bij onze volgende stop. In de marina zwemmen veel haaien. Ze komen op de visresten af die de vissers in het water gooien als ze de vis fileren. Ze hebben dus geen enkele interesse in een dinghy met sappige europeanen.

Na een bak koffie in een kantine-achtig restaurant, besluiten we terug te varen naar De Liefde. De eerste kennismaking met de Bahama’s is dus nog niet heel positief. De volgende morgen vertrekken we naar George Town op Great Exuma Island. We hebben licht weer, maar kunnen toch het grootste deel zeilen. De aanloop van de baai ziet er heel spannend uit op de kaart. Boven de tien knopen wind kan er een swell ontstaan met gevaarlijke brekers. Als wij over de drempel varen is het windstil en we merken er dus weinig van. Tussen de klippen door zien we wel wat brekers, maar daar kunnen we voldoende afstand van houden. Het duurt even voor we een mooi plekje hebben gevonden, het is hier een stuk drukker, maar als we liggen, kijken we elkaar aan en weten het meteen, dit is zoals we de Bahama’s willen zien.

Inklaren gaat van een leien dakje, buiten het feit dat je wel even in de buidel moet tasten. Echter als je bedenkt dat de Bahama’s bij elkaar net zo groot zijn als het hele Caribisch gebied, dan vallen ook deze kosten goed te verklaren. Onze verklaring dat we rechtstreeks vanaf de BVI’s komen, gaat er in als zoete koek en dus lopen we al snel buiten met de gewenste stempels in het paspoort.


zondag 8 april 2018

Turks and Caicos 2

Vandaag zijn we de lagune overgestoken naar het piepkleine eilandje French Cay. Een spannende tocht die we helemaal hebben kunnen zeilen. Af en toe slechts 40 cm onder kiel. Wel heel bijzonder.

Dit eilandje is een schoonheid. Meer dan een hoopje zand met wat lage begroeiing is het niet maar samen met het heldere water, de vele conch schelpen en de haaien langs het strand is het oogverblindend mooi. Op het strand ligt een klein houten zeilbootje. Als we voor anker liggen, varen we naar het eilandje en maken een wandeling. Er zitten naast de vele vogels ook veel leguanen.

Het zeilbootje op het strand is eigenlijk hartverscheurend. Het blijkt een vluchtelingenbootje uit Haïti.  In het bootje ligt veel kleding, boekjes en mobiele telefoons. We worden er stil van.






vrijdag 6 april 2018

Turks and Caicos

Eindelijk is het zover. Tijd en zin om ons blog voort te zetten. We beginnen gewoon waar we opgehouden waren en proberen de komende tijd weer nieuwe posts te plaatsen.

Op 6 april komen we aan op de Turks and Caicos eilanden. We ankeren bij het hoofdeiland tussen een paar andere jachten. Het water is kristalhelder. Je zou denken dat we al heel wat helder water hebben gezien, maar dit overtreft alles.

Als we op de kant gaan inklaren zien we ook hier de enorme schade die er is aangericht door de twee orkanen van vorig jaar. En Turks and Caicos is al zo arm. Hoewel er enkele vakantieresorts zijn leeft het grootste deel van de inwoners van de visserij en dat is geen vetpot om het understatement van de dag er maar eens in te gooien. Inklaren heeft flink wat voeten in de aarde. Niet de bureaucratie is de oorzaak, maar het feit dat het customs hoofdkantoor noodgedwongen is verplaatst. Het eigenlijke kantoor is verwoest door de orkanen. Het duurt een tijdje voor we het juiste gebouw hebben gevonden, maar worden dan snel en vriendelijk geholpen en lopen daarna weer terug naar de haven.

Als we met de dinghy terugkomen bij de boot zijn Sjoerd en Femmie enigszins in paniek. Een enorme barracuda heeft een bezoek gebracht toen ze aan het zwemmen waren. Ze zijn er bijna van overtuigd dat het de grote broer of vader van de door ons gevangen barracuda tijdens de oversteek is. Haha.

Overmorgen willen we de grote lagune oversteken. We zien er een beetje tegenop omdat de diepte niet heel duidelijk wordt aangegeven op de kaarten. En wat er wordt aangegeven schommelt tussen de 1,80 en 2,50 meter. Niet veel ruimte onder de kiel dus.

Hier nog een paar foto’s van de oversteek MET bultruggen:





donderdag 5 april 2018

Road Town BVI's - Turks and Caicos (dag 2)

Goeiemorgen,

Ik moet eerst even een correctie maken op het bericht van gisteren. Helaas is er toen een stuk tekst uit een eerder bericht blijven staan, met de mededeling dat Monique zeeziek was. Degene die het hele verhaal hebben gelezen, hadden dat waarschijnlijk wel door, maar toch nog maar even ter verduidelijking; sinds ons vertrek heeft niemand last van zeekziekte en we voelen ons top.

Helemaal na gisteren. Net na de lunch zien we op een paar honderd meter van de boot twee enorme bultruggen uit het water springen. Wat een machtig gezicht. We kunnen zelfs iets dichterbij komen en zien ze nog een keer of vijf boven komen. Een geweldig moment natuurlijk.

Helaas geen vis gevangen, wel een keer flink beet, maar met één flink sprong uit het water is deze vangst verdwenen. Ondanks dit verlies kan onze dag al niet meer stuk.

Zelfs niet vanwege het feit dat we vrijwel geen wind hebben. Drie tot vijf knoopjes ruime wind is echt te weinig. Ook met een prachtig glad onderwaterschip.

We denken, door het gemis aan wind, vanavond niet voor het donker aan te komen bij de Turks and Caicos. We hebben echter een ankerbaai gevonden zonder gevaarlijke ondieptes en klippen in de aanloop. Hoogstwaarschijnlijk gaan we daar voor anker om de volgende dag nog een mijl of twintig verder te zeilen, zodat we daar kunnen inklaren.

Vandaag hopen we nog op wat visvangst en wellicht een paar bultruggen en dan is deze overtocht weer een hele mooie op het lijstje.

Groetjes, Peter, Monique, Sjoerd en Femmie

Positie:
20 56.870' N
69 50.972' W

Koers over de grond (cog): 290 graden
Snelheid over de grond (sog): 5,5 knopen
Dagafstand: 147 mijl
Afstand te gaan (dtg): 79 mijl

woensdag 4 april 2018

Road Town BVI's - Turks and Caicos (dag 1)

Een hele goeiemorgen,

We zijn weer een flink stuk opgeschoten en verwachten vanavond rond zonsondergang aan te komen in Charlotteville Tobago.

Monique heeft helaas behoorlijk last van zeeziekte tijdens deze overtocht. Vanmorgen gaat het beter en hopelijk blijft dat de rest van de dag ook zo.

Gisteren hebben we nog lang last gehad van overkomende squalls. Vooral het feit dat er tussen de squalls geen zuchtje wind staat is vervelend. In de middag is alles weer rustig en maken we goede voortgang. Ook door de Guyanastroom die we hier goed mee hebben.

Een hele goede morgen allemaal,

We zijn sinds gisterochtend zes uur plaatselijke tijd weer onderweg. Ons doel is de Turks and Caicos eilanden.

De wind is zwak rond kracht twee en op dit moment zelfs helemaal weg. We hebben de motor dus bijstaan.

Aan boord is alles wel en geen zeeziektes o.i.d. Gister overdag vangen we een flinke Mahi Mahi. Eigenlijk zijn het er twee. De grootste zit aan de andere lijn, maar die kiest het hazenpad voor we hem aan boord kunnen halen. Hetzelfde geldt even later voor een mooie tonijn, die de zee verkiest boven de pan. Maar van de Mahi Mahi die we wel binnenhalen, smullen we heerlijk tijdens het avondeten.

De wachten gaat fijn, nu ook Sjoerd zijn wacht mee kan draaien is het lekker doorpitten.

Tot zover en morgen proberen we ons weer te melden.

Groetjes, Peter, Monique, Sjoerd en Femmie


Positie:
19 48.500' N
067 26.088' W

Koers over de grond (cog): 300 graden
Snelheid over de grond (sog): 6,1 knopen
Dagafstand: 184 mijl
Afstand te gaan (dtg): 226 mijl