woensdag 20 september 2017

Het volgende continent


We staan op het punt om te vertrekken naar Marokko. Morgen tussen zeven en acht uur gaan we ankerop en zeilen dan een nieuw continent tegemoet. We hebben er zin in en zijn er eigenlijk ook wel aan toe, hoewel de Algarve, waar we nu zo’n drie weken zijn, wel heel erg mooi is. Op dit moment liggen we nog op de Guadiana, de grensrivier tussen Portugal en Spanje. We liggen aan de Spaanse kant bij Ayamonte omdat we hier heel snel een nieuwe Maceratorpomp (versnijderpomp om de vuilwatertank leeg te pompen op zee) konden krijgen bij de Nederlandse watersportwinkel Nautic Ayamar. De vorige is helaas overleden na een trouwe dienst van 13 jaar, waarvan de laatste vijf jaar heel intensief.

Foto Femmie
Foto Femmie
Het afscheid van de prachtige baai in Alvor is ons zwaar gevallen. Wat is het daar mooi. Maar goed, we doen een rondje Atlantic en dus gaan we weer verder. Met een korte tussenstop in Portimao zijn we doorgevaren naar de baai bij de provinciehoofdstad Faro. Het anker laten we vallen achter het eiland Ilha Da Culatra. We liggen hier niet alleen. Vrijwel de hele vertrekkerslichting 2017 is hier inmiddels ook aangekomen of komt vandaag of morgen hier ook aan. De baai hier is een vergrote versie van de baai bij Alvor en heet Ria Formosa. Het uitzicht op het eiland en het omliggende waddenachtige gebied is onwaarschijnlijk mooi. 

Foto Femmie
Foto Femmie
  
 

 

 

 

Foto Femmie
Foto Femmie
 
We maken een korte dagtrip naar Faro, waar we helaas, ondanks de belofte in de pilot, geen ooievaars ontdekken. Wel genieten we van de mooie stad.


 

Foto Femmie

 

Vanaf de boot zijn we met hoogwater over het wad naar het plaatsje Olhao overgestoken en zo met de taxi naar Faro gereden. Op de terugweg nemen we de trein. Een mooie rit langs de zoutpannen. Grote bergen van het witte goud liggen al bijna klaar voor consumptie.
Zodra we zijn aangekomen op het station van Olhao lopen we nog even langs de Chinese winkel. Dit fenomeen moet zijn intrede in Nederland nog maken, maar is hier al helemaal ingeburgerd.  Kort gezegd is een Chinese winkel een Blokker, Zeeman, Action en Xenos ineen en dan qua formaat meestal minstens tien keer zo groot. En het prijsniveau is “beneden alle peil”. Wij hebben er al heel wat gekocht. Van jurkje tot handig gereedschap.
Na de Chinees lopen we naar de dinghy in het haventje van Olhao. Het is nu net laagwater en de steiger waar de dinghy ligt is al afgesloten. Femmie is gelukkig brutaal genoeg om langs het hek te klimmen en met de dinghy naar de kant te roeien. Eenmaal aan boord van de dinghy blijkt er aardig wat wind te staan, en omdat we nu vanwege het lage water om het wad heen moeten varen een behoorlijk stuk om. Nadat de eerste golf over ons heen is geslagen, besluiten we toch maar een weg te zoeken over het wad. Dat gaat eigenlijk boven verwachting goed. Okay, na ongeveer de helft van de af te leggen afstand moten we uitstappen en door het enkeldiepe water onze weg vervolgen, maar dat maakt de pret er niet minder op. Weer een stuk verder is het water op en slepen/dragen we de dinghy het laatste stuk over het wad. Uitgeput  en met buikpijn van het lachen komen we terug bij De Liefde. Met een heerlijke dag als herinnering vallen we voor de laatste keer hier op het wad in slaap.
Dinsdagmorgen vertrekken we vroeg naar Ayamonte om de Maceratorpomp op te halen. Met een beetje motorzeilen zijn we in vijf uurtjes in Ayamonte en Peter vaart direct in planee naar de watersportwinkel om de pomp op te halen. Na een kwartiertje is hij weer terug en nog een half uurtje later is de pomp werkend ingebouwd. 



De rivier waar we hier liggen is heerlijk rustig met tal van watervogels om ons heen. Kortom ons afscheid uit Europa is mooi en we kijken uit naar Afrika, het volgende continent.

We zijn er klaar voor.
Femmie geniet met volle teugen van onze reis. Naast school timmert ze vooral weer creatief aan de weg. Is het niet met haken of lipjes van colablikjes dan wel met fotograferen.




Skypen met Nederland

1 opmerking:

  1. Lieve Monique Peter en Femmie.
    Het is donderdagochtend en ik lees weer een mooi verhaal van jullie wat maken jullie veel mee en wat fijn om te lezen.
    Hier schijnt nu de zon weer eens.
    Ik wens jullie een voorspoedige zeiltocht naar Marokko.
    Femmie wat maak jij een mooie foto's.
    En gaat het met school ook goed?
    Met Sjoerd en met mij gaat het goed.
    Wij wensen jullie veel veilige zeemijlen.
    Liefs en een dikke knuffel voor jullie van
    Sjoerd en (O)MA.XXXXXXXXX

    BeantwoordenVerwijderen