Kristianopel

Het is alweer 27 juli en we gaan op weg naar Kristianopel. Dit blijft toch een pareltje hier in de Kalmarsund (het water tussen het vasteland en het eiland Öland). Met een beetje smokkelen, het eerste rak staat de motor bij om hoogte te winnen, zeilen we het hele stuk naar Kristianopel. 

Minoes een dutje, schipper doet mee....

Als we het haventje binnenlopen, staat de karakteristieke havenmeester ons al op te wachten. We krijgen hetzelfde plekje toegewezen als twee jaar geleden. Als we de boot keren en nog een keer naar de wal kijken, weten we niet wat we zien. Bijna letterlijk het hele dorp komt naar ons kijken om te zien hoe we aanleggen. Het is werkelijk heel merkwaardig wat een bezienswaardigheid wij blijken te zijn.

Naast het plein speelt een eenmansband de traditionele evergreens, die je op vrijwel iedere bruiloft hoort. Vooral countrymuziek is populair. Laten we het er op houden dat we wel eens betere bands en ook eenmansbands hebben gehoord.

Tot onze verbazing is de haven niet helemaal vol. De havenmeester is na onze komst meteen vertrokken. De volgende morgen gaan we afrekenen. Net als twee jaar geleden is de alcoholkegel bij de gebochelde havenmeester al van ver waar te nemen. Het blijft een heel vreemd type. Vandaag is het wasdag. Het lukt ons om alle was weg te werken in de wasmachine en -droger in de haven.

Die avond trekken we de boot alvast wat van de kant en hijsen de bijboot in de davits. Als we naar bed gaan, roept Monique ineens; we zijn de laatste was vergeten uit de droger te halen. Eh, de boot ligt al te ver van kant om over te stappen. Dus moet de bijboot weer naar beneden en kan ik overstappen om de laatste onderbroeken e.d. op te halen.

Woensdag de 29e gaan we weer richting het zuiden. De planning is Hanö. Echter als we bij de scheren van Karlskrona komen blijkt er nog veel deining te staan van de dag ervoor toen er veel wind stond. We besluiten naar Karlskrona te gaan, ongeveer zeven mijl verder door de scheren. Bij de aanloop roepen we nog even via de marifoon een ferry van Stena Lines op om af te spreken hoe we elkaar passeren. De stuurman/kapitein bedankt ons voor de oproep en wij lopen daarna probleemloos Karlskrona binnen. De haven is erg vol. We leggen naast een aluminium zeiljacht aan. De Duitse schipper zegt over twee uurtjes we te gaan. Wij vinden dat prima, dan hebben we meteen een plekje aan de kade. De schipper houdt woord en nadat we weer vastliggen, lopen we naar het stadscentrum. Daar vinden de voorbereidingen plaats voor een groot popconcert. We doen wat inkopen en lopen terug naar de boot. En passant ontdekken we dat de kappers hier nog lang niet uitgestorven zijn. We tellen er zeker tien in het stukje tussen de stad en de haven.

Morgen vertrekken we dan toch echt naar Hanö. We hebben er al veel over gelezen en zijn dan ook vol verwachting.